ขออภัยทุกท่านที่รอนาน เพราะว่า EP นี้ ขอออกตัวเลยว่ามีซีนาอารมณ์ และ รายการประเภท ฉ แต่ก็อย่างว่าและครับ ชีวิตจริงทุกสิ่งที่เข็มขัดสั้น ก็เกิดขึ้นได้ ( เข็มขัดสั้น คือ คาดไม่ถึง ) ต่อกันเลยนะครับ
หลังจากที่ผมกับพี่สงค์สนิทกันและมีความลับต่อกันในระดับหนึ่งแล้วงานของเราก็เริ่มไหลลื่น จน ไลน์ผลิตอื่น เริ่มไม่พอใจ ที่ทางสำนักงานใหญ่พอใจมากจนยกให้เราเป็นไลน์ผลิตตัวอย่าง มันช่างหอมหวานจริงรางวัลและคำสรรเสริญ แต่มันก็คือ ขนมร้ายที่ทำให้เราหยิ่งและทะนงตัว เราหลงระเริงว่าเราเป็นสำคัญจนวันนั้นมาถึง วันที่ทางบริษัทใหญ่ขอให้เราเร่งไลน์ผลิตให้มีสินค้าเหลือพอในช่วงไทยแลนด์ฮอลลิเดย์ ( ฝรั่งมันเรียกช่วงสงกรานต์เราว่า ไทยแลนด์ฮอลิเดย์ ) เราจึงว่าแผนกับทางทีมเราเพื่อจะเร่งงานให้ได้ สามเท่าจากเดิม ซึ่งตอนประชุมนั้นลูกทีมของเราคนนึง ชื่อ พี่มหา บอกว่ามันทำไม่ได้ไม่มีทาง เพราะปัจจุบันเราก็เร่งเต็มที่แล้ว แต่ด้วยความทะนงตัวเราได้แต่บอกว่าได้ และเราก็เริ่มแผนโดยไม่ขอมติจากกลุ่มของเรา ฮ่าๆ มันพังไม่เป็นท่า ทุกอย่างพังหมด งานไม่ได้ วัตถุดิบเสียหาย ลูกน้องย้ายไลน์ผลิตหนี เราสองคนโดนเรียกเขาไปด่า จุดเปลี่ยนชีวิตผมอยู่ตรงนี้ ผู้จัดการด่าเราสารพัดโยนความผิดทั้งหมดลงที่เราและบอกว่าต้องหาคนรับผิดชอบจะใคร ไม่ผมก็พี่สงค์ แต่ผมอยากจะเล่าคำด่านั้นให้พวกคุณฟัง ผมจำได้จนวันตาย ใจความมันมีดังนี้ “ พวกคุณทำงานกันยังงัยปล่อยให้บริษัทเสียหายคุณรู้ไหมบริษัทต้องเสียหายเท่าไร พวกคุณนี้มันควายจริงๆ รู้ทั่งรู้ว่ามันทำไม่ได้ พวกคุณความรู้แค่นี้ไม่มีทางหรอกที่จะทำงานบริหารได้ คุณมันแค่คนงานบ้านนอก คุณจะมายิ่งใหญ่ได้ขนาดไหน ผมโดนทางสำนักงานใหญ่เขาติงมา ผมเสียหายแค่ไหนคุณรู้ไหม ไป๊ๆๆ พวกคุณออกไป โถพวกบ้านอก ลาววววว ไป๊ ” นั้นล่ะครับที่มาของปฐมบท บัลาวเข้ากรุง หลังจากนั้นไม่นานผมไม่สามารถทดกับลงกดที่ลงกับพี่สงค์ได้ เพราะพี่สงค์มีลูก มีบ้าน มีพ่อกับแม่ที่แกต้องดูแลผมเลยตัดสินใจ เป็นรับผิดทั้งหมดและชดใช้ค่าเสียหายและลาออก สรุปผมต้องจ่ายเงินค่าเสียหายรวม สี่พันบาท เน้น สี่พันบาทนะ เอ้าไอ้เหี้ย ผู้จัดการ ด่ากูสารพัดแค่เงินสี่พันบาทเนียนะ โอ้ สัดเอ้ย ช่างแม่งมัน แต่ผมก็ติดต่อพี่สงค์เรื่อยๆนะ และต่อจากนั้นไม่นานไอ้ผู้จัดการก็ถูกไล่ออกด้วยเรื่องไม่สามารถเร่งการผลิตให้ทันในระบบปรกติได้ สุดท้ายก็โดนไล่ออก ไปขายก๋วยเตี๋ยวกับเมียที่นครสวรรค์ ฮ่าๆ บักคนกรุงใหญ่ อยู๋ นครสวรรค์นี้เอง โอ้บักคนกรุง ฮ่าๆ
หลังจากที่ผมลาออกไม่นานผมตัดสินใจหางานใหม่ทันที่ภายในวันนั้นและสี่วันต่อมาผมก็ได้งานเป็นช่างเทคนิคที่บริษัแห่งนึงเกี่ยวกับระบบคอมพิวเตอร์เครือข่ายขนาดใหญ่ นี้ล่ะจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเปลี่ยนทรรศนะคติการทำงานและปรับปรุงตัว ผมทำงานที่นี้ผมเริ่มรู้จัก ตาม โก้ โจ๊ก เราคือแกงค์นรกสำหรับที่สำนักงานนั้น เดี๋ยวผมจะเราในตอนต่อๆๆไป ขอแนะนำให้พวก นรกนี้ก่อน
ตาม หนุ่ม ภาคกรุง กรุงเทพโดยกำเนิด พ่อแม่ สืบ เชื้อสายมาจากกุลี แถวท่าเรือ ตามเป็นรุ่นพี่ชอบด่าไอ้โก้ เวลาที่ถามเรื่องงานแล้วตอบเป็นภาษาถิ่น
โก้ หนุ่ม จากศีรษะเกศผู้ยึดมั้นในเสียงพิณ เสียงแคน ผู้เป็นหนุ่มท้องถิ่นที่เสมอต้นเสมอปลายเป็นลาวต่อเนื่อง (ชอบว่ะ)
โจ๊ก หนุ่มสมุปราการโดยกำเนิด ผู้มีสวนสัตว์ในปาก เพราะทุกคำที่มันพูดจะเริ่มต้นด้วย ชื่อสัตว์ แต่รักเพื่อนและปกป้องไอ้โก้ เวลาที่เขาด่ามันว่าลาว
รอ EP ต่อนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น